3
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1270
Okunma
Oysa halay çekecektik,
Bel kırıp gerdan dökecektik.
Davulun sesiyle ölüm aynı anda geldi,
Feryada düştü tüm umutlar,
Bir rüzgar esip geçti,
Dal kırıldı en onulmaz yerinden,
Yapraklar saçıldı sokak ortasına.
Ne olur ölme anne diyor bir çocuk,
Taa uzaktan bir ananın feryadı duyuyorum,
Gök parçalanıyor,
Yer utanıyor mahcubiyetinden.
Nasıl alırım bu çocukları koynuma der gibi,
Sicime dönüyor yağmurlar,
Bir bulut saçlarıma dokunuyor,
Gök yüzü utanıyor,
Gök yüzü ağlıyor.
Dünya kirleniyor.
Ve çocukluğum kalıyor bir ara sokak da,
Umutlarım ,
Hayallerim hepsi naçar,
Hepsi onulmaz,
Kırık dökük,
Ellerim kan,
Ellerim çocuk.
Ellerimde bir güvercin,
Sana veda etmedim gidişim,
Bir şiire düşen kan lekesi gibi,
Utanıyorum...
____Cengiz Yılmaz/Şiir Baba
Emine Bulut anısına....
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz