_______ Meriç ölüm saçıyor! ”Basından”

Bilim ilerledikçe, çoğaldı türlü fikir…
Fikirler yayıldıkça, aktı derelerden kir!
Oluşumundan beri, tertemiz akan sular;
İnsanla tanışınca, kuruldu tüm pusular…
Sakarya değil şimdi yokuş tırmanan nehir;
Meriç her gün kusuyor, zehir üstüne zehir!

Bir zamanlar dupduru akıyorken gür suyun;
Bakın nehrin halini, gözlerinden okuyun…
Söyle, seni kim soktu bu tanınmaz hallere?
Kimler ortak oldu ki, bu büyük veballere?
Koş Meriç, daha hızlı, kurtul şu baldırandan!
Her savakta zehir var, geçilmez saldırandan…
Ergene’yi de ortak etmişler büyük suça!
Kan, ter içinde sular, kaçıyor uça, uça…
Baldıranı bile tek damlasıyla öldüren;
Meriç şimdi sen oldun, düşmanları güldüren…
Rodop ve Istranca’dan ne mecralar aştın sen!
Ege’ye varmak için, kimlerle savaştın sen?

Ne bent dinler suların, ne kapak ne de duvar!
Derelerin içinde, kuvvetli zehirler var…
Kudurmuş köpek gibi, salya, sümük akıyor!
Köylüm çaresiz kalmış, kokmuş suya bakıyor…
Canlı bırakmıyor ki, içsin de ölsün mü o?
Borç var, harç var söyleyin uykuyu bölsün mü o?
“Katil fabrika!” Diyor… O değil cana kıyan!
Katil; tüm zehirleri, suya döken dört çıyan!
Dört yerine üç kazan, biriyle yap arıtma!
Birkaç dünyalık için, tüm dünyayı darıltma…
Sen bütün Trakya’nın mir-abıydın oysaki...
Şimdi diyemiyoruz, "bir tas su ver ey saki!"

Nehir titreyip gider, neredeyse taşacak;
Mecrası zehir dolu, her yere bulaşacak!
Geri dönüşümü zor, o gerilerde kaldı!
İnsanların aklını, çoktan zenginlik aldı…
Şiir uzun sürse de, hiç kimse dert etmesin!
Meriç gitmiş olsa da, tüm Meriç’ler gitmesin…

Karaman-2019/08

TDK:

Mir-ab: su işlerine bakan kişi ya da görevli…

Halil Şakir Taşçıoğlu