oyun zamanı şimdi
ellerini serbest bırak
kıvrım kıvrım inip derinlere
sevebilmek
dudaklarından düşen yaz akşamlarını

öyle ki sırt üstü esintilere daldığım gün
ağaçtan düşüp ölen olmamış ki
sen istemesen de yalpalayacak yüreğin
tam da küsmüşken göğün hafifliğine
sevinçli kahkahalar patlayacak

heni nerede demeye kalmadan unuttuğumuz
günlerin anısı kalmadı
yaralı perdesini açıp kapatmaktan bıkmış
eski yağmurların uyanmasını bekliyorum

korku
korku
korkuluklar bahçesi
gölgeler havadisini sulara ulaştırmak için
sarı pelerinli kelebek olmak istiyormuş
oysa ben başka bir şiiri dinliyordum o yıldızlı gün
bir kaç yudum daha ıslanmak için

berbat ve şımarık yaygarasını astı yamaca
aşk kuyusuna vampir dediğim için sürüklendim
ağzı bozuk arenalarda martılar demediklerini bırakmadı
üzülüp bende
duygularımı derin uykulara bağırdım.