Korku Korku
oyun zamanı şimdi
ellerini serbest bırak kıvrım kıvrım inip derinlere sevebilmek dudaklarından düşen yaz akşamlarını öyle ki sırt üstü esintilere daldığım gün ağaçtan düşüp ölen olmamış ki sen istemesen de yalpalayacak yüreğin tam da küsmüşken göğün hafifliğine sevinçli kahkahalar patlayacak heni nerede demeye kalmadan unuttuğumuz günlerin anısı kalmadı yaralı perdesini açıp kapatmaktan bıkmış eski yağmurların uyanmasını bekliyorum korku korku korkuluklar bahçesi gölgeler havadisini sulara ulaştırmak için sarı pelerinli kelebek olmak istiyormuş oysa ben başka bir şiiri dinliyordum o yıldızlı gün bir kaç yudum daha ıslanmak için berbat ve şımarık yaygarasını astı yamaca aşk kuyusuna vampir dediğim için sürüklendim ağzı bozuk arenalarda martılar demediklerini bırakmadı üzülüp bende duygularımı derin uykulara bağırdım. |