kurbanlar uyanmaya uyuyacak
gece beni zorlama yalan söylerim
sözler karalarım şiir çağrıştıranı
ocaklar tüter güneşe yol boyu
sizi aldatır emeğe uyanan ayaklar



kiremitinden buhuru yanan zaman doğar
kadının biri nefes verir yıldız aralığından
ateşi çalan ilkler gelir sökülüp iliklerimizden
aklın manifestosunu parçalar dişlerimiz
yüreklerin şenliği gözlerinde
doyar harflerin sarhoşluğuna parmaklarımız



günah iki ağızlı bıcak keseni
metalik alaycılık arabesk dizilime
kan ruju dudakların o sahneye
rol kapanlar göbek çukurundan kırmızı
biz daha yukarıları istemiştik durmadan
ölenler avuçların merdiveninde
toprak tanrılar ve taş ülkeler



pay edilen tokluk kısıt geçmişten
doğruculara inen onuncu klasör
her tercih biraz düzen kokusu ayrılığına
onlar alıştı sanırım ağaçlar da
alınlarına çivilenen plakalardan zevk almaya
soru oranın adı neydi