5
Yorum
25
Beğeni
5,0
Puan
1257
Okunma
Bir sabah uyandım,görmedim seni
Demiştim,özüne öğretme beni.
Karardı ömrümün gülü,gülşeni
Demiştim,özüne öğretme beni.
Nefesim yetmedi aradım durdum
Her gelip geçene ben seni sordum
Azap,ızdırapla canımı yordum
Demiştim,özüne öğretme beni.
Deniz tek çırpındım,rüzgar tek estim
Seni bulmak oldu amalım,kastim
Bulmadım daha çok umudu kestim
Demiştim,özüne öğretme beni.
Hatıran gögnetti içimi her gün
Ruhum bedenimden olmuştur sürgün
Nolur yanıma dön sessizce bir gün
Demiştim,özüne öğretme beni.
Hüzüne büründü gecem,sabahım
Göklere yüceldi aramsız ahım
Fakat söylesene neyniş günahım?
Demiştim,özüne öğretme beni.
Bağrımı yandırdı hasretin ey yar
Sensiz hayatımın ne anlamı var?
Sardı yaz ömrümü duman,dolu,kar
Demiştim,özüne öğretme beni.
SEMA DAĞLI.
7.08.20
5.0
100% (14)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
