Ben dört mevsimi değil,
Bir tek seni yaşamak istiyorum,
Hem de doymayana kadar,
Hem de yedi gün, yirmidört saat,
Hem de üç yüz altmış beş günün,
Altı saatinin bir saniyesini dahi heba etmeden.
Çok basit ve klasik olsa da sözlerim,
Basit değil ki sevgim...

Kapağına ilk dokunulan kitap gibisin,
Açtıkça sayfaları, o mis kokun siniyor ellerime
ve ben keyif çayımı yudumlarken aşka gelip,
Gözlerinin derinliğinde kendimden geçiyorum,
Bir tek sen vazgeçmeyesin benden diye,
Elimden bir türlü bırakamıyorum,
Alıştım sana bir tanem, bırakamam ki...

Ah, benim ince düşünceli, nazlı,
Narin gül goncası çiçeğim,
Çayımın içinde bir tek sen varsın,
Bitki özlü olmasın, ne yapayım başka çiçekleri?
Çayım en az gözlerinin rengi kadar demli olsun,
Olsun ki kafayı da bulayım.
Birazdan bu ince belli bardak avuçlarımda kırılacak,
Kırılsın ki, tadın kanıma da bulaşsın...

Seni düşünüp, kaybolmak sende...
Heyecan basması, kan ter içinde kalmak sende...
Kalbimi şu anda zapt edemiyorum,
Ahhh, mis kokulum, çoktan bayıldım ben,
Çoktan geçtim kendimden, rahatlıyorum,
Aniden uyku bastırıyor,
Haydi uyuyalım birlikte diyorum,
Kahretsin! Yanımda yoksun.

Yoksun ama, odama huzur doluyor,
Amma da çok yerdesin,
Bak, tebessümlerin baş köşede oturuyor,
Ilık bir meltem esiyor, aniden pencere açılıyor,
Gördüm! gördüm işte!
Saçların nasıl da savruluyor,
Duvarlara aksediyor sesin, kulağımda tatlı bir melodiye dönüşüyor,
Yetişemiyorum ki sana, kimbilir şimdi nerelerdesin?

Bir kuş konuyor aniden pencereme,
Yürek kırıntılarımı ona veriyorum doysun diye.
Sonra pırrrr, uçup gidiyor,
Kalakalıyorum bir başıma,
Başımı alıp gidemiyorum,
Nerede yaşarsın ki sen?
Bulursa izini, sana da uğrar belki,
İyi bak o kuşa, kanatlarına adımızı yazdım,
İşte bak, bu kuş kadar özgürüz şimdi ikimiz de,
Haydi, kaldır başını gökyüzüne bak sevdiğim,
Sevdamızı göreceksin.

Vecdi Murat SOYDAN
(Yaşanmamış Aşkların Şairi)
31 Temmuz 2019, Saat: 13.24, Isparta