Çekingendi, belli ki korkuyordu,
Kim bilir kimden, niçin kaçıyordu?
Usulca yaklaşarak selam verdim,
Nasıl da nazlı nazlı bakıyordu.

Nazikçe dedim “nedir bu haliniz!
Korkmayın benden, sanki dertlisiniz."
Bir bakışı vardı ki, anlatılmaz,
Dedim ki ”amma da gizemlisiniz”

Derin bir iç çekti, gözüme baktı,
O an ılık ılık içime aktı,
Dedi ki, “hayırdır siz de kimsiniz?”
Sormaz olaydım, endamıyla yaktı.

Dedim ki, “adımın ne önemi var?
Zararım olmaz, Allah’tan korkum var,
İnanın amacım yardımcı olmak,
Tarifi yok sözün, sizde bir giz var."

Sustu, ne yapacağını şaşırdı,
Bilmem, aklını nereye aşırdı,
Düşünceliydi, bekledi öylece,
Bakışlarını uzağa kaçırdı.

Saçları uzun, arkadan bağlıydı,
Elbisesi isli pisli, yağlıydı,
Acıdım haline, bir derdi vardı,
Kim bilir belki köylüydü, dağlıydı,

Dedim ki, “yok mu eviniz barkınız?
Konuşun benimle sanki dargınız,
Susmayın lütfen bir şeyler söyleyin,
Böylece ortaya çıkar farkınız."

Dedi ki “kimsem yok, günlerdir açım,
Bit düşecek, taranmıyor ki saçım,
Herkes hor görüyor, aşağılıyor,
Yalnızım, kalmadı ki anam, bacım."

Dakikalarca ağladı, üzüldü,
Anlattıkça bir bir dili çözüldü,
“Sokak kadınıyım” derken utandı,
Kara gözlerinden yaşlar süzüldü.

"Götüreyim seni, durma burada,
Yaşamak çok zordur, kalma arada."
Dinlemedi beni, gitti koşarak,
Bende bıraktığı iz, tam şurada!

Öyle masumca bakışı vardı ki,
Ciğerimi öyle derin yaktı ki,
Düşünme sırası bana gelmişti,
Gözümdeki yaş öyle bir aktı ki...

Vecdi Murat SOYDAN
(Yaşanmamış Aşkların Şairi)
27/08/2011-Isparta Saat : 15.00


* Türk Dil Kurumu Sözlüğü

sokak kadını : Kötü yola düşmüş kadın veya kız, sokak kızı.