14
Yorum
33
Beğeni
5,0
Puan
567
Okunma

seni ey bende güzel sevgili
ey dili bir papatyadan beyaz
kalbi üfleyince düşüverecek gelincik
seni alıp serpsem desem
buğday taneleri gibi
afrika’da bir yere
biter misin kızgın güneşe inat
filizlenir büyür müsün
desem ki yağmurun olurum
sen yeşil yeşil gülümserken
Çanakkale’de yada yurdun herhangi bir yerinde
o çocuk bakışlarla
insanlığı görür müyüz sende
bir gün, günler olsan desem
herkesin sevinçten ağladığı
altından değerlidir bir ağaç
anlasa herkes
yoksa gönderir tanrı
azgın insanlar yüzünden
o büyük kıyametini
dağlar, evler oynar yerinden
insan ne ki
bir karınca..
30. 07. 2019 / Nazik Gülünay