Gece bir bulut gibi üzerime çökerken
Anılarla diz dize olmak zordu bitanem
Gizli gizli gözlerim gözden yaşı dökerken
Göz yaşıyla uykuya dalmak zordu birtanem


Gösterdiğinde gece kap karanlık yüzünü
Silemedim yüzümden bende kalan hüzünü
Unutmak mümkün degil giderken o sözünü
Yalnızlıkla baş başa kalmak zordu birtanem


Kimsesiz çocuk gibi kaldım sanki bir handa
Kırıldı kanatlarım her birisi bir yanda
Büyüyordu çığlıklar sus pus olduğum anda
Sesimi boşluklara salmak zordu birtanem


Ağladıkça kapladı gözlerimi bir yosun
Hayalinle konuştum anılar dedi susun
Ortasında kaldığım bitmeyen bu kabusun
Boşlukta ellerini bulmak zordu birtanem


Adını dudağımda bir sır gibi saklarken
Sana bakan gözleri âleme yasaklarken
Senden önce ecelim gelir diye beklerken
Düğümlendi her nefes almak zordu birtanem



Hüzün Bulutu




...