MAVİSİZ KELİMELER

Bir beyaz bulutun
Bahçesinde saklıyorum
Ürkek umutlarımı
Kimseler görmesin diye...

Çılgın bir rüzgar geziyor
Gözlerimin mevsiminde
Gece denizleri dalgalanıp vuruyor
Savunmasız kirpiklerime...

Etrafında kıyametler kopsa da
Kılı kıpırdamayan düşüncelerin
Arasından geçiyorum
Üzerime karanlık bulaşıyor
Aldırmıyorum...

Aradığım kelimeleri buluyorum
Kilitli kapıların ardında
Söylemiyorum hiçbirini boşuna
Yüreği sağır, boş ruhlara...

Her gün ölüyorum
Sessizliğin
Boşlukla
Yüz yüze gelen tadında
Sonra
Gece geliyor
Kollarıyla sarıyor beni
İçimi döküyorum onun
Sonsuz karanlığına
Tekrar diriliyorum
Yıldızların arasında...

Ve ben hala
Kıyılara vurmuş
Deniz kabuklarını
Bıkıp usanmadan
Kavuşturuyorken
Dalgaların arasına
Elimden hiçbir şey gelmiyor
Mavisiz kelimelere tutsak
Kıyıya vurmuş ruhlara...

Esra Türker KONUK- OCAK- İkibinondokuz