BEYAZ SESLERBir mavi buluta sardık hüzünlerimizi Sardık da yolladık Gökyüzünün zulasına Ellerimizde birkaç kırık dökük Kelime kaldı Zar zor birleştirip Söyler miyiz onları bilmem Bundan sonra Halden anlayana ... Sislerin içinde Büyüyen çiçekler gibiyiz Görebildiğimiz kadar Dünya Onun içinde biz hep Küçücüğüz... Ellerimizden kayıp giden Mülteci baharlarımız var Hepsi bizden bi haber! Şimdi çiçeklenmişken onlar Gittikleri yere varsak Tanırlar mı artık bizi bilmem ... Hangimiz ihanet etmedik ki Kendimize Ve hangimiz Buruşturup atmadık Taze umutlarımızı Tatlı bir melteme kanıp Fırtınaların içine ... Herkesin ışığı kendi cebinde Çıkarmıyor karanlığa hiç kimse... Kısa günlerin Uzun telaşlarında kaybettik Masumiyetimizi Duymadık,duyamadık Kendi gürültümüzden Ezilen papatyaların Beyaz seslerini... Esra Türker Konuk - BEYAZ SESLER - 28 Nisan İkibinonsekiz |
Kanattılar yüreğimizi
Acılar bastı kalbimizi
Anlamadılar
Biz hep sustuk
Tedavisi
İmkansızdı yaralarımızın
Karşılığı yoktu dualarımızın
Biz hep karanlığa itildik
Güneş dolu
Kalbimizi bilmediler
Oysa
Hep büyüktü
Sevgi ve insanlık
Biz üç maymunu oynadık
Samimiyetsizlere
Karışmadık,,,
Mükemmel eserine gelsin değerli şairim,,
GÜNAYDIN
SELAMLAR