Hayat kitabımı açtım okudum.
Bütün yanlışımı masaya koydum.
Aradım, taradım, sonucu buldum.
Arzular bir başka, yazı bir başka…

Huzura ermedi gençlik çağlarım,
Dertlere büründü gönül yollarım,
Farkında olmadan bitti baharım,
Geçişi bir başka, hızı bir başka…

Dünyanın çilesi ekmeğim aşım,
Dünyaya geleli belalı başım,
Aktıkça akıyor dinmiyor yaşım.
Yağmuru bir başka, seli bir başka…

Körpe yaşta karlar yağdı başıma.
Böyle yaşam gitmez oldu hoşuma.
Eşim dostum gelmez oldu yanıma.
Beklenen bir başka, gelen bir başka…

Yangınlar içinde kalmış yüreğim,
Ayakta olsam da yorgun bedenim.
Böyle bir dünyaya olmaz güvenim.
Yolları bir başka, izi bir başka…

Ağaran saçlarım küskün feleğe.
Büküldü belimiz döndük deliye.
Kurduğum hayaller kaldı mahşere.
Hayalim bir başka, düşüm bir başka…

Ne zaman dindi ki gözümde yaşım?
Bir dilim ekmeğe muhtaç yaşantım.
Hani benim anam, bacım, yandaşım?
Sevgisi bir başka, zül’mü bir başka…

Bir mevsim sürmedi hırcın aşklarım.
Edirne’den Kars’a varır günahım.
Ne bir sarayım var ne bir derğah’ım,
Karası bir başka, akı bir başka…

Olmaz olsun şansım bu mu kaderim?
Her aşık barınmaz kapında senin.
Bilenmiş bıçağın, keskin keserin,
Kıyımı bir başka, yolu bir başka…


Yazan yazmış bir kez, alın yazımı.
Dar gününde çalan, olmaz kapımı,
Başından sonuna görün halımı.
Acısı bir başka, derdi bir başka …

Bir yanım çukurda, bir yanım boşta,
Ölüme yaklaştık dizildik safta.
Bu dünya kimlere, kaldı be usta,
Gelenler bir başka, giden bir başka…

Kalem kalem yazdım, sanma unuttum,
Kendimde değildim, belki sarhoştum,
Sonunda çıldırdım, isyankâr oldum.
Alevim bir başka, közüm bir başka…

Hayata isyanım, bunun içindir,
Nereden bakarsam, aynı biçimdir,
Ölümcül yaşamak, hakkım değildir.
Öldüren bir başka, ölen bir başka …

Yılmaz’ım, kaderin yazılmaz baştan,
Hak bir yandan vurdu, felek bir yandan.
Çaresiz kaldım da, bıktım dünyamdan.
Bıktıran bir başka, bıkan bir başka…

19.06.2008 YILMAZ NAZLI