..



zaman bağımlı çifte şiire isim anasıydı ’gece’

aklın korumalı zırhında analiz keyfini yaşamak kentin sessizliğinde
sentez çarkına bir el atıp ağır ağır çevirmek eylemin her yönüne
ve fikir uçlarını bağlayıp mesafelere

neden insanlar yalnız değiller yeter’ince
sorgusuz ve vakit’siz kapanır sezgiler iç sesin çığlıkları ile
birşeye inanmanın iflâh olmaz tutkusu mu sıkıca sarılman mistik hislerine
yarattığın kâbusun tutunsun mu hâlâ dimağın kopmuş iplerine

çekinme düşünmeye yalnızlık de sana ait bir fikir doğacak güneşle sadece

özü öznesi ;
benimkisi uçuk mavi nesnel bir felsefe..

gece tanıştık gecemle

yazıldığı gibi okunur gözlerinde çiy-dem
ilk ışığım son damlası gözyaşımın
ruhuma körpe bir lacivert’ten sızmış umut çağlasıyla
siner tüm benliğim içine
özlemin varlığını yaşatır bana,gecem

ömür yarısı senimle sessiz ise’m
akrebin iğnesi yüreğimi yorar be gecem !
ve zaman’sızın başlar
tanyerime ağıt düşer

ağarır

veda’nın saçlarıyla,gecem//







...