Yorgunum; bir hayli zamandır...
Artık, buralarda duramıyorum...
Mevsimler gelip geçiyor ömrümden
Goncalar, yaseminler, zambaklar
Renk renk kokan umutlar...
Gökyüzünde rengarenk uçurtmalar
Hayallere dalmaktalar...
Sevinçle uçan kuşlar
Uzakları! hep uzakları hatırlatmaktalar
Kanatlarında asılı çocukluğum
Beni hayatın dertlerinde unuttular...
Umutlarımı da alıp,
Bilinmezliğe uçtuklar...
Niye bu kadar erken göç eder ki kuşlar;
Yoksa bekleyenleri mi var...
Neden bu kadar çabuk gelir ki bahar
Unuttukları bir şey mi var...
Muhakkak bir bildikleri var...
Geride kalanların neyi var...
Artık, buralarda duramıyorum
Kuşakları arayıp bulamıyorum
Mevsimleri yakalayamıyorum
Dallarımda yaprak tutamıyorum
Yüreğimdekileri taşıyamıyorum
Heveslerimi, bir bir toprağa düşürüyorum...
Bir rüzgar esiyor uzaklardan
Merakıma esir düşüyorum...
Bir bilinmezliğin koynuna giriyorum
Aklımı yitiriyorum...
Geçip giden zamana bakıyorum
Gözlerimi kaybediyorum
Bir hasret türküsü dinliyorum
Mazide sarhoş oluyorum
Kendimi unutuyorum
Yollara düşüyorum
Sona yaklaşıyorum
Alıp yüreğimi gitmek istiyorum
Artık; buralarda duramıyorum...