Ben sana dair en güzel düşleri kuruyordum
Sen bunu hissetsen ne olurdu
Hissetmesen ne...
Ben seni, hep sensizliğinle yaşıyordum
Sen benim yanımda olsan ne olurdu
Olmasan ne...
Ben seni bir ömür yüreğimde taşıyordum
Sen bunun ağırlığını bilsen ne olurdu
Bilmesen ne...
Ben seni gözümden sakınıyordum
Sen bunu görsen ne olurdu
Görmesen ne...
Ben sana gönülden sesleniyordum
Sen bunları duysan ne olurdu
Duymasan ne...
Ben seni vehmimden hiç düşürmüyordum
Sen beni düşürsen ne olurdu
Düşürmesen ne...
Ben senin hayaline tutulu yaşıyordum
Sen beni bıraksan ne olurdu
Bırakmasan ne...
Ben seni bırakıp hiçbir yere gidemiyordum
Sen benden geçip gitsen ne olurdu
Gitmesen ne...
Şimdi sen söyle bana;
Ben daha ne diyeyim ki sana...
Anla artık...
Anla/sana...
Seni hep düşünen ben
Seni hiç düşlerinden düşürmeyen
Seni hep hisseden
Seni yazıp-çizen
Seni, gönlüne dokuyup işleyen
Seni hep bekleyen
Seni hep özleyen
Seni hep seven ben...
Ve; senden hiç vazgeçmeyen; ben...
Şimdi sen söyle;
Ne anlatayım daha ben sana
Ben sana daha ne anlatayım...
Anla Artık...
Anla/sana...