Alemler göçüyor bilinç altımdan
Kırsallar şehir kalabalıklarına taşınıyor
İçim meskun, dışım yabancı kentler aralığı
Sen olmasan ölüme dahi alınmazdım
Ruhum bedenime küs giderdim buralardan

İnsan durmadan yer değişiyor dönen dünyada
Kentsel dönüşümler, toplumsal göçlere ev sahibi
Doğrusu hiçbirisi beni bağlamaz
Olmasan yürümezdim bu sırattan
Varlığının aşkına yaşıyor bendeki kainat

Şayetse düşler tümseğinde yükseliyor gölgeler
Islık çaldığım şehirlerin attığı zılgıtlar
Gözünü toprak doyuran insanlığın baht karası
Tarihin yanlış yazdığı gerçeğim
Karıncanın su taşıdığı göl ateşim
Seni küllendirmek bana yakışmaz.

Bu sabah tarafıma araf açtım gözlerimi
Ağzında bıçak açmaz yara
Gözlerinde yaprak kımıldamaz mana
İçin göçe kanat çırpan kutup kırlangıcı
Beni düşünüyordun hala...

Oysa...
Aşk ölü bir balığın karnında olsa
Sevinçle takılırdım attığın oltalara

Saçlarında sam yelleri esiyor
Gözlerime kum taşıyor çöllerin
Yüzünde bin Züleyha’lık esrar
Suskuların zindanlar açıyor içime
Ahhh...
Söylesene mabude güzel
Bu göç nereye kadar...