Ağıdıma karışan bahtımın acımasızlığına…

Köhnegah sarayımda gam üreten yalnızlığım
Vefa yurdu vefasızlık talanında yorgunum

Bilmem yeterince tanıdın mı?
Üstüm başım toz toprak içinde
Kollarım omuzlarımdan kırık
Ve ayaklarım taşımıyor artık gövdemi
Alem sürüngeni içimin topallığı

Sana kırgın değilim
İnan alıştım ara ara vurulmalara
Kırıldım önceden yazılmış yazgımdan
Öldürmeyen acıların yanı başı kanamasına
Rahme düşmemiş evladımın hatrına
Biraz soluklan ve ebabilleri vurma

Gönlümün pazarında yükselen ağıdıma aldırma
Her doğum ölüme gebedir nasılsa
Göğüne kışlalar kurdum dualarla
Ve düşlerle süsledim dört yandan
Dur, etme yaren-i revan
Takatim yok, ebabilleri vurma

İnsan sevince sonunu düşünmez
Hep sonradan akıl gelir başa

Bakma gözlerime, kan tutmasın seni
Ve tıka kulaklarını, çığlığım sağır etmesin
Nereden geldiğimi sorma
Bir aşkın defninden geldiğini nasıl söyleyebilir insan
Öldüğümü benden duyma
Ve inan en az senin kadar şaşkınım bu duruma

Şimdi suçla beni
yeni anlayışsızlıklar yükle vurulmuşluğuma
Katil et yarını olmayan anlamsız arzulara

En çok seninle aynı dualarda buluşmayı
Adımızın sessizce biraraya gelmesini sevdim
Birde birlikte ıslattığımız secdeleri
Ki en sevdiğim duasın kıblegahımda
Beni böyle orantısız savurma
Tutunamam yokluğunu getirecek fırtınalara
Göğsümde ebabiller uyuyor onları uyandırma

Gözlerinin keşfedilmemiş coğrafyasında esrikliğim
Bağışla, yeni dünyaya epey eskiyim
Ben seni sevme çağından kalma cahil
Gündelik aşklara kav-i nihale
Avuç içlerimde severim serçeleri
Ve boynundan koparılmamış gülleri dalında
Bölünmemiş narların aşkına
Dur, ebabilleri vurma

Ve insan sevdanın kınından çekince aşkın kılıcını
Kalbi oyuk bir taşa benzetir yaşanmışlığı
Kekrettiği kanı lengerden içer
Kızılcık şerbetidir acının sunağı
Sen bilmezsin…
Kazma küreğe gerek olmaz
En derin mezarı içine eşer aşıklar

Nefeslerine üflendiğim yerden kopsun kıyamet
Çarmıha gerilsem de dilemem merhamet
Ne olur kendine iyi bak, hayr’olsun sana alamet
Yüzünün saklandığı gölgemde kalsın mübayenet
Ölüm bile yeni bir başlangıçtır nihayet
Dur, yinede ebabilleri vurma…