1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
Okunma
Sıradışı bir düş sonrasıydı sanırım
Herkes bir o kadar tanıdık
Ben kendime asırlık yabancıyken
Ellerimde yaban gülleri gülümserken
İçimdeki acı kendi kendine yalancıyken
İyiyim diyordum habire
Kahkâhası eksilmeyen umutlarımı kemirirken acılarım
Gamzelerim sulu sepken ağlıyorken
Çukurlarına tüylü hançerle çizik atıyordu
Hüznümün sekiz oktavlık utanmaz yanı
Hiç bıkmadan usanmadan
Tam da bu sırada
Bir kalın do çalsaydı parmaklarım
Bir de si
Biraz da mi
En çok la
Fa yı es geçmeden
Sol yapsaydık aşkla birlikte
Solumuz sonsuz aşkla çarparken
Re de soluklanaydık dut ağacını silkeleme payı kadar
Veeee
Dere boyundan topladığımız
Sekiz renkli taşların sayısı kadar
Kaderde kavuşmak olsaydı hep
Mutlu olur muyduk acaba
nagi han
5.0
100% (6)
Cevap Yaz