gariplerin külhanında minik bir kuş oluşta da
gelip de delerek geçti yaşam
ve saf bir duruş içinde büzülüş de bitti ömür
ne bir renk ne de bir biçim yakalayabildim
mütevazi bu ortamda üstümüze çökertilen tüm yükler
sessizce veda bile etmeden ezerek geçip de gitti

güç yetmedi ki yalan ve yanlış tüm bu yaşama
kalp gözüyle ak pak bakan ne vakit gülmüş ki
ki bir ceylanın bir çakala gücü yetsin
her an mazlumu hedef alan bu sinsi dünyada
bunca pisliğin içinde bir sabi nasıl yaşasın ki
batak balçıkta çırpınan bir bedenle

ruh dupduru bir deniz kabarmak mümkün mü
lodos bile biçare seyirde
gök yüzü bile sessiz ve sedasız
donuk kalmıştı bu saf yüreklilik karşısında
ve bin bir çaba boş boşuna kışkırtmakta
emsalsiz bir gayretle

tüm bu fesat fitnesinde boğulurken
umut kıvılcımları da çakmaz da kaldı
kötülüğün nimetleri girmedi ki boğazından
haram şeytana ganimet taşısın

tüm zalimlikler neden hep mazlumları bulur ki
zaten onlar büzülmüşlerdir kuytularına
çıkarın kamçılı olması doğalda neden ki hep fakirin sırtında

bu hırsla nice nice hayatlar yörüngeden kaydı uçurumlara
ila ki de benim ki gibi
sinsi ve hain bir çakal gibiydi hep gelecek zaman
oysa hiç gülmedi ki yüz yaşama tek nefes
sanki açık kapı mı bırakıldı iyi niyetlilere
onlarsa bir lokmada bile şükür namazındalardı
isyan ettiğim bin bir zulümdür içimi yakışta kavuran
bir ateş gibi hep özümüze düşüp yaktık her an

böyle gelmedik ama böyle vardık eğrilere doğrularımızla
ve kaypak oldu hep yaşam
bir nebze de olsa yol alamadık ömrün halkalarında
çok iyi bilinsin ki
yanıp da kavrulan biz şikayetçiler bolluk içinde yüzenler
içimiz bu zehir gibi davranışlara zar zor dayanıyor
aslı bize uymayan yaşamın koynunda

hal bu ki onlar ve biz aynı yoldan gelmiştik
neydi ki acep bazılarını saptıran
sonunda ölümün kucağı bizi beklerken musalla taşında
oysa herkese yeterdi bu kıçı kırık dünya
meğer ki bizde bazılarının ne kulağı ne gözü nede vicdanı yokmuş
sadece kör ve topal kaldık bu bukalemun gönüllülerde

hiç kalkmadı ki zalimlerin ağırlıkları üstümüzden
ve hep huzur ve rahata hasret kaldık ömrümüzce
bu yüzden hep ıstıraplıydı yaşamımız
her halde bizi gösteren yön de şaşmış
illa ki bahtımız da hiç bir gün gülümsemeyecek
bu haksızlık karşısında şeytanın bile ağzı açıkta kalır

ne yazık ki buna kader diyemeyeceğim
olsa olsa
garibanları güçlünün keyfine zoraki meze etmektir .



(14.06.2019) AZAP (Kadri Atmaca)...