Rüzgârların pasaportu yok sanırdım meğer
kuşlar ve balıklar da pasaport taşımazmış
Karakış önü geçti semadan son göçmenler
Uğurladım yine de her birini Palandöken’den
Duydum! Hamsiler de izinsiz çıkmış Marmara’dan
Ne bayrak takan var ne tanıyan sınır
Ne olacak kardeşim sahipsiz memleket
Şimdi gel de olma sinir
‘Beynelmilel şehir olmak iyidir’
dedi bir aklı evvel ‘küresel köylü ol’
Bak şehirlerde azim bir inkılap…
Yabancı ağaç girişi de yeni bir dalga
Ne hoş! Erzurum caddelerinden çekildi
evvelkiler karaağaç akasya kavak ve söğüt
göçmenler süs eriği ve elması her yanda
Kavşaklarda refüjlerde yükselen mavi ladin
Sarıçamlar aşina yüzler gibi ilgisiz
Salınmakta etrafta gezginci ağaçlar
Eski yüzler alacakarga karakarga serçe
kumru ve bir de ben çamlıkta
Eski hikâyelerle demlendik
Yaş da ilerledi dedik
Göçmenlerden dertlendik
Yeniye aşinalık pek güç
Böyle karar verdik!

M.Talât Uzunyaylalı