Uzak Yarınlar

Uykulu şehri sessizce bıraktım pencereme
Gecenin yüzü yoktu, kayıptı gözlerim
Dar ağacı sallanıyordu dar sokaklarda
İntihar eyleminde içimdeki çocuk
Tütün yok, su bile içmiyordum artık..

Ellerimde gün çiçekleri açarken
Kömür karası bir hüzünle karıştım geceye
Oysa gecenin hayata ekildiği saatlerde
Renksiz dağınık yüzümde, delirmenin tadı!
Ki hala umuda çiçek açıyordu yüreğim…

Tırnaklarımla yırtmak geçiyordu içimden!
Kendi infazımı verdiğim sokakları,
Özlem çatlağı topraklarıma acı ekilmiş
Gece en sensiz yerinden kanıyor
Şimdi savrulmak vardı kavgalarımda..

Deliliğimin davullar çalıyordu uzak düğünlerde
Yeni hayaller kuruyordum gelen günlere,
Çocukların açlıkla vurulmadan yaşadığı bir dünya
Ki satılmışı, Yargıç çoktan vermiş infazımı
Tenimde kızıl bir sevda yangını, dipsiz uzak yarınlara…

Abdullah Oral..