17
Yorum
35
Beğeni
0,0
Puan
1272
Okunma

var olsaydın keşke
kollarımı başımın altına koyup
uzaklara dalarak
düşlediğim kadar
aşkın ekmeğini yeseydim
gelip durmasaydı o güzel kokuları
bir kaç adım ötedeki fırının
işte katı gerçek
yüzümü asmamaya çalışıyorum
ayağımı vursa da hayatın ayakkabısı
devam ediyorum yoluma
bazen leylak kokulu
bazen çirk kokan yollarda
güneşi arıyorum
ne kadar kapalı olsa da hava
umut veriyor
arada görünmesi mavinin
yoksun diyorum ama var mısın
ayın önünde yıldız
içime çektiğim temiz hava
sesim ulaştığında sesine
bir gülümseme gelir mi
kapatmak üzere olduğun kapıya
düşer mi gölgem..
19. 05. 2019 / Nazik Gülünay