13
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1320
Okunma
Doğmadan mı aşkla kardın ana’cım?
Benim tek tesellim, benim ilacım,
Gözlerim de sevinç, yürekte acım;
Nasıl şey?..Aşıkken aşka muhtacım,
Gecem de, günüm de, benim baş tacım...
Kaçacak yer yok mu alıp başımı?
Feda etsem ekmeğimi, aşımı,
Yaza çevirseler benim kışımı;
Anne bak bu yüzden darıldım artık,
Bu aşka kıyamdan, yoruldum artık...
Suçlu sen mi, yoksa ben miyim anne?
Her gün bir ağıtla doğarım güne,
Koşar adım gider gibi düğüne;
Yüzüme bak anne, başını kaldır!
Bu nasıl çelişki, bu nice haldır?
Hangi topraktandı benim madenim?
Hangi memelerden sütümü emdim?
Etten ve kemikten elbise giydim;
Herkes giymiş amma, benim ki başka,
Doğmadan karmışlar sonsuz bir aşka...
Ben bittim de anne, bu aşk bitmedi,
Yoruldum yollarda, gücüm yetmedi,
Düştüm uçurumdan kimse tutmadı;
Parçan değil miyim, gel beni avut;
Bu son düşüşümdür, anne, gel sen tut!
Hayrettin YAZICI