Gel artık diyorum,
Geceyi dudaklarında yakalamışken,
Gel artık şafağa yenildiğim bir günde,
Uykusuz gecelerimin hatırına.
Bu sabah yine gözlerimde millenmiş bir resim gibi sana uyandım,
Darmadağınık olmuşum,
Eksik kalmışım umurum da değil,
Umurum da değil kim ne der deyişleri,
Eski yüreğimin yeni cemresi,
Hadi gel.
Çık gel bölüşelim bu kimsesizlik vakitleri,
Yalnızlıkları,eksiklikleri,
Tufan gibi yağan yağmurları,
Akasya çiçeklerini,
Gel gönlümün bahar cemresi,
Düşlerime ,
Mektuplarıma,şiirlerime gel.
Toplamışım eski resimlerini,mektuplarını,
Bir kaç kitap,
Yakası süzülmüş bir kaç gömlek,
Diz vermiş pantolonlar çantamda.
Yolculuk var diyorum yüreğimde adresim yok,
Nazımın kitabını aldım yanıma,
Uzun olur bu yolculuk belki,
Belki zulaya düşer umutlar,
Belki bir puştun çıkmaz sokağına.
Oysa sana gel diyorum,
Kokunu özledim,
Yıldırımların düştüğü geceler de ürkekliğini,
Karanlıklardan korktuğun her gece sarılmalarını,
Küçük yüreğindeki büyük sevgiyi özledim.
Gözlerime bakıp tütün kokulum dediğin,
Daha dün gibi aklımda.
İçim mülteci olmuş biliyorum,
Dışarıdan bakınca kale duvarları gibiyim.
Öyle çaresizim ki bilsen,
Kuyudaki Yusuf,ateş de ki Kerem,
Harran da kuru toprağa düşmeyen yağmur gibiyim.
Meçhule giden bir yolcu,
Adresine ulaşmayan bir mektubum ben,
Gel artık.
Bahar geldi,kuşlar geldi,çiçekler açtı,
Sana papatyalar topladım,
Gel artık....
__Cengiz Yılmaz/Şiir Baba/13/05/2019