Bugün sabah,
Alıp kaçırmak istedim kendimi,
Adını bile hiç bilmediğim senden uzak diyarlara,
Unutmak istercesine seninle ilgili yaşadığım maziyi
Yüklenip hasretini olanca ağırlığıyla,
Taşındım bu boyaları akan,
Pejmürde evlerle dolu sokaktan,
Çaresizlik içinde senden yine sana.
Güneşin doğuşu, batışı bile değişti sanki,
Güllerin kokusu, kuşların cıvıltısı,
İlk yağmur taneleriyle etrafı saran,
Toprağın kokusu bile yok artık.
Adını verdiğim menekşelerinde
Tadı tuzu kalmadı bilesin sen gideli.
Bilesin ki, belki bir gün,
Onların hatırına yine geri dönersin,
Sana hasret bu çöllere, bir vaha gibi.
Ne komşuların eski vefalı hal hatır sormaları,
Ne çocukların sokakları dolduran o şen kahkahaları,
Eskisi gibi değil hiçbir şey, çözemiyorum bir türlü,
Sadece sen gittin diye mi değişti bunca şey.
Sadece sen yoksun diye mi dağıldı böyle her şey.
Alt tarafı yüreği yanan bendim,
Alt tarafı seven, özleyen, bekleyen bendim.
Alt tarafı yaşanmaması gereken ne kadar duygu varsa,
Yaşayan bendim.

Bende insanım, bende bir kalp taşıyorum,
Tıpkı seninki gibi.
Benimki de seviyor bazen haddini aşarak,
Masallarda adı geçen zenginle fakir âşıklar misali.
Şimdi bu sonu belli olmayan kaçış nereye?
Bilmiyorum.
Şuan sen kiminlesin?
Bilmiyorum.
Neredesin? Nasılsın?
Bilmiyorum.
Hala eskisi gibi güzel mi gülüyorsun?
Bilmiyorum.
Yüreğimin merkezinde sen,
Gönlümün menzilinde sen varken,
Ben böyle nereye gidiyorum?
Bilmiyorum.
Öylece yürüyüp geçiyorum işte,
Aşina olduğum iğde kokan o tozlu yollardan, bir yabancı gibi.
Bugün, sizdeyim dercesine teslim ettim kendimi adımlarıma.
Sonumu hiç düşünmedim.
Hayatı da böyle bırakabilseydim keşke akışına.
Bir olmaz uğruna acılar filizlendirmezdim,
Bir ömrün baharında, yüreğimin alev tarlalarında.
Eskiden…
Eskiden, evlerin bahçelerinden yola taşan gülleri gördüğümde,
Bir başka dolardı baharın kokusu yüreğime.
Her çiçekte açan da sendin,
Her çiçekte kokan da sen.
Şimdi güllerin rengi mi soldu,
Yoksa artık eskisi gibi kokmuyorlar mı ne.
Her şey sıradan, her şey yavan, her şey yalan.
Özene bezene süslenmiş hediye paketleri gibi insanlar, duygular.
Gözlerin hayran kalıyor,
Diller konuşup biraz tanıyınca,
Eyvah yine aldandın diyorum.
Yine yürek kanıyor, bize yine hüsran kalıyor.
Senin anlayacağın,
Her nereye gitsem,
Her ne söylesem,
Ben yine sendeyim,
Yine seninleyim.
Sen hiç anlayamamış olsan da beni,
Ben sende,
Belki de bir sevdanın,
Çoook ötesindeyim.

www.youtube.com/watch?v=HDesMs7MyrA