1
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
591
Okunma
BİR FİNCAN
Kısa da yaşasan
Uzunda
Sevdiğin kadardır ömrün
Kafakağıdın da sürenin
Dolduğu kadardır
Yaşamın.
Ağlamakta var serde
Gülmekte
Gül güle bildiğin kadar
Mutlusun zaten.
Boş ver Azrail denileni
Ölüm meleği çaldığı zaman
Bir gün kapını
Bil ki işin bitmiştir.
Kırk yıl hatırı vatmış
Bir fincan kahvenin
Tabi dostlarla içildiğin de.
Kahve mi dediniz
Aynı tat ve lezzettedir
Hani ruhun gıdasıdır müzik
Diyorlar ya
İnsanın ruhuna işleyen şiirlere de
Öyle denmez mi?
İşte kırk yıl hatırı olan
Kahvede öyle.
Ruhun süzgecin den geçer içildiğinde
Bir fincan kahve
Tat verir içene
Ama her kahve öyle değildir
Değişir içene göre.
Durmuş Karabağlı