Bir gönülün kapısını çalıp ta,
Açılmaz’sa, yerilirsin, zorlama.
İçten içe kahır yükü alıp ta,
Kefenlere sarılırsın zorlama.

Bir kaç kelam acı sözü deyince,
Dost bilip te, son hançeri yeyince;
Alevleri, esvap diye giyince,
Lav seline karılırsın, zorlama.

Taşa dönmüş, ekin olmaz çorakta,
Hayat biter koparılmış yaprakta,
Bekleme hiç, yol geçmeyen durakta,
Çölden çöle sürülürsün, zorlama.

Hüzünlerden alacaksın payını,
Gördüğünde, elinde ok, yayını;
Çatlatırsın, kalpte sevgi fay’ ını,
Tam ortadan kırılırsın, zorlama.

Her bir yıldan yüklenirsin nice yük,
Toplanınca taşınamaz, çok büyük;
Yazılana şükür deyip boyun bük,
Adım adım yorulursun, zorlama.

Paspas olup, bükme sakın belini,
Düşer diye hiç uzatma elini,
Selam dahi verip, yorma dilini,
Tek cümleyle vurulursun, zorlama.

29 Nisan 2019
Halkın Şairi M. Usta