ENİŞTEN

Anadolu’nun
Ücra da sayılmaz
Bir kasabasında
Hali vakti yerinde
Mektepli bir delikanlı
Boydan uzunca
Endamlı, alımlı mı alımlı
Güzel bir kıza vurulunca
Karışır eli ayağına
Bu gün, ertesi gün derken
Su gibi akıp geçer zaman
Açılamaz delikanlı bir türlü
Dedim ya, delikanlı varlıklı
Açar bir küçük kuyumcu dükkanı
Bayan meraklı, ayağı alışırsa
Kalabilirlerse baş başa
Fırsat doğar belki ilanı aşka
Saçlar taralı ve bakımlı
Üstte takım elbise lüksünden
Koku da en pahalısından
Yine beklerken bir umutla
Karşıdan görülür bir araba
Acı bir frenle durur yanında
Beklediği iner arabadan
Delikanlıda başlar bir heyecan
İçine de bir kurt düşer
Sorar tereddütle hemen
’ Kimdi o arabayı süren ’
Bayan der; ’ ENİŞTEN ’
Delikanlının nutku tutulur
Dizlerinin bağı çözülür
Oracıkta kala kalır
Ayıp olmasın diyerek
İçeriye buyur eder
Açılamadan sevdiği birine
Bir aşk hikayesi başlamadan
Hazinle oracıkta sona erer.
Salih KOÇ
Mayıs 2017 / İSTANBUL