BİR DÜŞÜN




Bir düşün
Baktığın her yer hoşça kal diyor gözlerine
Tutunduğun her el bir veda selamında
Tüm şehir üzerinde yürüyor sanki
Kalbine kalbine yıkılıyor depremler
Ve sen git diye haykırıyorsun avazınca
Ki ben ne hoşça kallar gördüm biliyorsun
Gel diye yalvaran hayaller kurardı hep.




Bir düşün
Bıraktığın her gün gece oluyor sessizce
Pencerenden esiyor rüzgarın en delisi
Sarılıp gitmek istiyorsun, diniyor
Atlayıp ölmek istiyorsun, yoruluyorsun
Çünkü sen her gün binlerce kez ölüyorsun




Bir düşün
Önünde koskoca yıllar var yaşayamıyorsun
Takviminden bir yaprak dahi koparamıyorsun
Yarınlarından çalıyorlar anlayamıyorsun
Sokuluyorsun ince ince kaderine
Bir hoşça kal daha diyemiyorsun.




Bir düşün
Ayrılıklar neden var, nerede o aşıklar
Neden hep yazın kar yağar, bahar neden ağlar
Neden aşık olunur ki bu kadar
Keşkeler, amalar, yorulmuş artık insanlar
Tek bir isim kalmıştı geriye
Adı Kaderiyle mahkum bırakılanlar.



Bir düşün
Bir çift kumru kadar değildik biz
Ölünce başımda bekleyenler olmadı hiç
Gidince bekleyenlerden değildin
Bırakılınca kal diyen olmadı bize
Özleyenler hiç yoktu, hepsi yok oluştu
Belki bir sır, belki bir hiçtik
Sanırım biraz fazla içmiştik.


/

Ve bir düşündüğün bin oluyor artık
Ve bir cesaretle gönderdiğin kalbimi
Binlerce korkuyla geri istiyorsun.

Ki sen şimdi kesilen sesimi
Kısalan hayallerimi
Yorulan mağdur gözlerimi
Hasreti, özlemi
Ne kaldıysa geriye gizli
Ne varsa açıkta şimdi.

Seni..

Beni...

Ve düşlerimi....

Bir düşün..........

.




.
.

BİR DÜŞÜN - Mert Zafer CANSEVER - Mawish Şiirleri