Kursun bile, giremezmiş, yüreğe
Aşığına bakan, göz öldürür yâr
Gözlerin kamaşır, baksan çerağa
İçin için yakan, köz öldürür yâr

Sevilendir elbet, her zaman ranan
Sen de onun için, Yusuf’u, Kenan
Asılsız laflara, kanarsa canan
Bir yiğidi yalan, söz öldürür yâr

Araya kıskançlık, nifak girerse
Bu tavırlar, aşığını, yorarsa
Bıkıp usandırıp, uzun sürerse
Bitimsiz işveler, naz öldürür yâr

Yakın zamanlarda, hasret zor ase
Haber almak bile, ateş kor ise
Uzun gecelerde, hasret var ise
Acı acı çalan, saz öldürür yâr

Yaralı gönüle, aşk dolmayınca
Sevenin halini, yar bilmeyince
Ne yapar maşuğun, sen olmayınca
Firak ile geçen, yaz öldürürür yâr

Böylesi durumda, gerek yok söze
Aldırmaz yanan kalp, ateşe köze
Bin bir ümit ile, bakınca göze
Görünce asılan, yüz öldürür yâr

Lüzumsuz yüreğe, dert doluyorsa
Saygı da, aradan, kayboluyorsa
Bazı şeyler hâla, sır kalıyorsa
Arada saklanan, giz öldürür yar

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ÇERAĞ: 1. Mum, kandil, lamba vb. ışık veren araç, çırağ. 2. Işık, çırağ.
RANA: Güzel, göze hoş görünen