bazen bir okyanustur gözümüzün daldığı
bazen de yüzdüğümüz durgun bir deniz
bazen dinmek bilmeyen bir yağmur
bazen de dipsiz bir kuyu

kimi zaman hüzzam bir şarkının nakaratı
kimi zaman da yanık bir türkünün yakarışı
kimi zaman uzaklardan gelen bir ney sesi
kimi zaman da ağlayan bir kemanın bam teli

ayaz yemiş kayıp baharlar
hiç gitmeyen sonbaharlar
gözlerde asılı kalan umutlar
ansızın yitip giden zalim yıllar

eskiden yaşanmış yaşanmışlıklar,
yarım kalmış yaşanacaklar
söylenen,akılda kalan acı tatlı sözler
söylenemeyen,boğazda düğümlenen gizler

renk cümbüşüdür hazanda
solan bir güldür dalında
çiçekler açsa da baharda
hayal kırıklıkları hep kapıda

uçamayan kanatsız bir kuştur
içimizdeki özlemdir,kavuşmayı bekleyen
derin bir ah’la,iç çekiştir hayata
dert değildir,eseflenmektir geçip giden zamana

hüzün insan olmanın halidir,huydur
bir hastalık değildir,iç dünyamızın keşfidir
yalnızlığın rotasında kaybolmaktır
kendini bulmaktır hüznün huzurunda

o,ne vurdumduymazdır,ne aymaz
onunla sohbetin tadına hiç doyulmaz
yalan dolan uğramaz onun semtine
acze düşse de,hakikatin ta kendisidir

hiçlik makamıdır gönül tahtında
duygu yoğunluğunun tezahürüdür
batan güneştir,doğan günden ziyade
söyleyin,kim olmuş hüzünden,sakıncalı piyade?

gözyaşıdır,duygu selidir,derya denizdir
su gibi akıp giden zamanın ardından
alaca karanlıkta,lacivert mavi sulara
akşam çekilen,ufkun kızıl perdesidir

AYLA CERMEN TÜFEKÇİ 🌙