8
Yorum
43
Beğeni
0,0
Puan
2926
Okunma
Düşümün kıyısından bir baktı ki efkârım
Bulutların üstünde nasıl uçar dururum
İçten içe süruru benimserken şuurum
Hakikatle yüzleşme vaktiydi yeryüzünde
Bir sabah serinliği dağılırdı güzere
Gün ağarmak üzere, ne kaldı ki sehere
Düşlerimin çatını hedef alan mavzere
Sükûtumdan bir miskal taviz yoktu bugün de
Nasılsa anlamıyor, dinlemiyor hiç kimse
Herkesin doğruları şahsa münhasır ise
Duldaları kanatan yara böyle mühimse
Uzletin çığlığına banmam mı her öğünde
Yüreğime sığmayan müzmin sancıya rağmen
Her daim özveriye açık olan yine ben
Kırgınlığım, kocaman dağlara rakip iken
Avaz avaz susmalar başlıyordu hüzünde...
8NİSAN2019/NÜS
Cevap Yaz
