Konakladığın yerde esiyor karayeller,
Beklerken göründüğün gibi olup kalmanı,
Hal ve gidişten ayrı dökülüyormuş diller,
Hiç beklemezdim böyle ani tavır almanı.

Ekleyip takip ettim günleri birbirine,
Gölgen dahi uğramaz terk ettiğin yerine,
Tavrın yakışıyor mu kandığım sözlerine?
İster miydin acaba benim gibi olmanı?

Her gün tekrarlayınca aynı huyu ha bire,
Zerre hiç yer vermeden zorlamaya cebire,
Ayrılmayalım dedim, döndüm sessiz kabire,
Ummazdım bu şekilde hattı kesip salmanı.

Neyse sorun değil de öğrendik mizacını,
Ömür boyu çeksem de üzüntünü, acını,
Yine almam başından nezdimdeki tacını,
İstemem benim gibi üzüntüyle dolmanı.

Tanıştığımız zaman kendine yakın bildin,
Kendi isteğin ile bir anda çıkıp geldin,
Keyfin öyle istemiş şimdi ayrılıp sildin,
Beklemezdim kapımı bu şekilde çalmanı.

Ama önemli değil, olsun canın sağ olsun,
Yeter ki paşa gönlün tavrıyla neşe bulsun,
Varsın benim yüreğim dertle kederle dolsun,
Çektirsen de dilerim senin huzur bulmanı.

Daha gülfidanında taze tomurcuk gülü,
Hiç incitmek ister mi terk edilen bülbülü?
Beni kederin ile eylesen bile ölü,
Yine görmek istemem çiçek gibi solmanı.