4
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
1009
Okunma
Gidişinle başladı herşey
Karardı dünyam
Bitkin bir haldeyim
Kurudu hayat damarlarım
Yaşayan bir ölüden ne farkım var.
Yıldızlar şahitti aşkımıza
Nefes nefese izlerdik güneşin doğuşunu
Bir ahtapot gibi sarardı kolların
Tek bedende iki can olurduk
Dudağın dudağıma değdiğinde.
Şimdi yoksun
Duvarlara attığım çentiklerde
Sıralanıyor sevda yeminleri birbir
Özgürlüğünü bekleyen mahkum gibiyim
Demir kapılar açılacak elbet bir gün.
Gözyaşlarımla yazıyorum şiirlerimi
İçim ürperiyor koyduğum her virgül de
Noktayı koyamıyorum bir türlü
Sanki yürüyorum karanlık bir tünelde.
Aklıma düşüyorsun
Düşlerimin en yorgun yerinde
Ayağımda cam kesikleri
Dudaklarım kuruyor nefes alamıyorum
Yokluğuna alışmak zor
Unut beni diyorsun
Yüreğime söz geçmiyor sevgili...
Refik
07 . 04 . 2019
İstanbul
5.0
100% (7)
Cevap Yaz