Yitik sevdaların peşinden koştum
Ölüm sessizliğine bürünmüş heryer
Gözler kör kulaklar sağır olmuş
Bir suçlu ararız
Yükleriz başkalarına suçu hep nedense.



Geriye dönüp baktığımda
Hatırlıyorum o soğuk kış gecesini
Yoldan geçen ayak seslerine kulak kabartıp
Kapım çalınacak diye az mı bekledim.



Keşke yanımda olsaydın
İçimdeki şüphe kırıntılarını giderseydin
Cevapsız sorular meşgul etmeseydi beynimi
Olmaz mıydı?



Kim bilir?
Şimdi hangi yaban eldesin
Uykunun en tatlı yerinde misin
Bir kuş olup pencerene konabilseydim
İçimde kopan fırtınalar
Nefessiz bıraksa da beni
Uyandırmaya kıyamaz uzaktan seyrederdim seni.



Dokunamazdım tenine eğilir kulağına fısıldardım
Seni ne çok sevdiğimi
Parmak uçlarımla
Okşardım saçlarını uzaktan dokunur gibi
Nefesim nefesine karışırdı sessizce...






Refik
08 . 04 . 2019
İstanbul