Ah bir görsen sana uzanan sel gibi yolları
Gözyaşından kurumaya fırsat bulamamış anıları
Ah bir görsen sana açılıp havada kalmış kolları
Yanıp kavrulmaktan yağmaya fırsat bulamamış yağmurları
Ah bir dinlesen sana yazılıp yarıda kalmış şarkıları
Besteleyip duruyorum içimde, unutuyorum sonraları
Ah bir bilsen sana o gün bağırmayıp da sustuklarımı
Ah bir bilsen, ah bir gelsen...

Gözüme gözükmedi mutluluk o günden beri
Caddeler birbirine karıştı, yapayalnız yürüdüm
Onlarca şarkı dinledim, hiçbiri bizim değildi
El mahkûm dağıttım kafayı unutabileceğime inanıp
O gecelerin kahramanıydık ikimiz, hatırlarsın ya
Geriye bir şamdan, birkaç erimiş mum kaldı
Yedi düvel gelse ayıramazdı bizi, hep derdin ya
O sözlerden geriye en acısı, en ağırı kaldı
Hani çok sevdiğin, canın pahasına sevdiğin
Uğruna ölümlere gidip geldiğin o yirmilik delikanlı var ya
O öldü, geriye taşımadığı bir beden ve birkaç çiğ söz kaldı
En sevdiğin an bile içinde bir vicdansız, sahtekar vardı
Bana da insan gibi unutup acını gömmek kaldı
O dört duvar arasını, gecelerin karasını
Yemyeşil bir elmanın çürümeye yüz tutan yarısını
Hançeri derinde, sızısı yerinde olan gönül yarasını
Bir gün gelip ansızın ah bir görsen...
Dalından koparılmış, isyan etmiş gülleri
Bekleye bekleye öldüğüm, torbaya giren günleri
İçime mesken kurmuş yaban elleri
Ah bir gelsen, ah bir görsen...
Her şeye rağmen ah bir görsen...