Üç yüz altmış beşin çoğu gününde
Mevsimler tarumar, baharda güz var!
Kemlik dolaşıyor er meydanında
Bir didar altında sayısız yüz var

Dönmüşler eğnini, sünnete farza
Hilkati uymuyor girdiği tarza
Asaleti sorsan; diyecek" mirza"
Petekten habersiz, dillerde gürz var

Şekilden şekile girmiş iskelet
Gerçek rafa kalkmış, sanal muhabbet
"Ben"inin kurbanı olmuş zihniyet
Âlî’nin köşkünde, kırılmaz buz var

Gelenek beşerde yıkılmaz tabu!
Doğduğuna pişman üç günlük sabu
Amelsiz emele, sunulmuş tapu
Arkasında enkaz, elinde saz var

Başına çökerken garibin damı
Yakar yüreğimi,çektiği gamı
Diyemem " masumdur" ademin tümü
Dünya üzerinde türlü cambaz var

Zakkum meyvesini yiyen müflisler
Çebi haram dolu, hemi hasisler
Şinel’im okuyor; ayet, hadisler
Der ki; hak yiyene sönmeyen köz var

DÖNDÜ DEMİR ŞİNEL ŞİİRLERİ YÜREĞİN SESİ’NDEN