Aramışım seni bunca yıl
Yurttan yurda göçerek
Sonsuzluğu solumuş um
Uzakları yakın ederek
Ama bulamamışım
İki yüzlü bu şehirde
Ay var bulut var
Mavilerde bir boşluk
kır ağarmış saçlarım
Karanfil kokuyor
Doruklar bahar şenliği
Başımda kara bir duman
Gözlerim yağmur taşır
Ha yağdı ha yağacak
İçimde ince bir sızı
Arşınlarım sokakları
Gece gündüz demeden ve
Aklıma köy düşer yeniden
Ana kucağı gibi sıcak
Dağını taşını arkadaşımı
Özlüyorum bu günlerde
Düşlerimin kekre tadı
Uyanıyorum
Mevsimsiz bir rüyadan
Vahşi bir yırtıcı gibi
Sığınmacıyım bu şehirde
İki harf yan yana getirip
Cümleler kurmaya çalışıyorum
Dilime yapışıp kalan türküler
Yastığıma serilmiş yatıyor
Buruk bir tat,içim almıyor
Ham meyve gibi kekre
Oysa
Yeni güne yeni şafaklar gebe
Keman yayı gibi germe beni
Sevmek yürek ister toprağım
Çekip gitmiş bütün seneler
Kaderin akışına bırakmışım
İçinden geçerek kendimi
Gidip dönülmeyen bir yer var
Hoşça kal diyemediğim
O köy benim O köy senin
Gün gelir bir gün döne bileceğin

Salim Erben