60
Yorum
48
Beğeni
5,0
Puan
2912
Okunma
Kendini tanıdığında
Bir yürek yükü rüzgardı
Estiği zaman doruklar da
Ayaz gecelerin nöbetçisi
Eli nasırlı ama sevdalı
İşçi emekçisi
Adı Salim’adı Zalım dı
Ne zaman ihtiyaç duyulsa
Petek olur bal olur
Doyumsuz bir tattı
Çocukluğu çocukluğumun yanın da
Yüzüne baksa ayna da
Ayna gülümserdi ona.
O küçücük minik yüreğinde
Koca bir dünya taşırdı
Haşarı...
Sevdalı...
Kavgalı...
Bazen bir kuzgun olur
Bazen bir kuğu
Her dalıp çıkmasında
Kendini kendin de öldürüp
Aşkın da dirilten
Dilin söyleyemediği sözleri
Yudum yudum içen
İşte o çocuk daha sonra
Ne aşklar tanıdıı...
Sırtlan dişli
Sahte gülüşlü
O çocuktu ama sevgisi büyüktü
Sevdiği zaman.
Ateş cehennemi nasıl severse
O da öyle severdi
Şimdi o çocuk bende içimde
Aha tam şuramda
Yıllaryılı çogaldıkca çogaldı
Ama hiç büyümedi Ya da...
Ben büyütemedim
Öylece kalakaldı...
Hala
Çocukluğu çocukluğumun yanında...
Baktıkça gözleri gülümseyen
O çocuk Hiç büyümedi.
Yada......
Ben büyümesini istemedim Zalımı
Salim Erben
5.0
98% (60)
3.0
2% (1)