Kendimi görürdüm gözbebeğinde,
Öyle yakındık ki birbirimize.
Soğukluk hissettim son geldiğinde,
Ne çabuk değiştin, ne oldu bize.


Ne kadar dalgınsın, ne kadar hissiz.
Her şey sustu bir an, ölümden sessiz.
Sakın kaçıp gitme, koyma nefessiz,
Şu güzel günleri çevirme güze.


İçinden geçeni, söyle bileyim,
Hata işlemişsek, özür dileyim,
Kendime bir çeki düzen vereyim,
Seven sevdiğini atar mı köze.


Gözleri gel derken, tavrıyla kovar,
Nihayet insanız, kusurumuz var,
Çekme aramıza aşılmaz duvar,
Şu temiz sevdamız gelmesin göze.


Hesap tutmayalım; haklıyla haksız,
Gizlenen öfkeler mayından farksız,
Budanmış bir aşk bu; elsiz, ayaksız,
Yokuşa sürersen, çıkmayız düze.


Temiz bir maziyi feda etmeden,
Vicdanına danış çekip gitmeden,
Dinliyorum seni, her şey bitmeden,
Ne varsa içinde, konuş yüz yüze.


Öfkeyle kalkarsan, dönüşü olmaz,
Kem söz çıkar ise, havada kalmaz,
Boşalan bir kalbe ne koysan dolmaz,
Sitem karışmasın dökülen söze.



Sabri Koca