İstesek de geri getiremeyiz giden yılları,
Cam kırığı yaralarım öyle sızılı...
Seni ağlıyorum karanlık sokaklara.
En uzak bir zamanda bıraktım, gülüşlerimi,
Tükenmişim, yorgunum,karanlıklara tutsak ben...
Yazmayı unutmuş ellerim,seninle mutluluğa.
Şarkılar dökülüyor, eski bir radyoda yine,
Alıp götürüyor beni,bilmem kaç yıllarına...
Yorgunum, darmadağınım,sensizim.
Oysa sevmekti benimki si, seni delice ;
Bir mazi oldu gidişin, bir karanlık çağ !
Neye yarar artık, yaşamak gülmek yar !
Yağsın yağmurlar, essin fırtınalar...
Gelmesin en güzel baharlar...
Sen olmadıktan sonra, fark etmez yaşamak !
Ama ; kalbim unutmuyor, unutamıyor seni !
Sensizliğime ağlarım, teselliler boş...
Karanlıklar alın yazım,günlerim güneşsiz !
Gel, gel ne olur bir akşam vakti ,
Masmavi güller açsın,dünyamda seninle...
Uzat ellerini çıkar beni bu karanlıklardan.