3
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
719
Okunma
Sustum öylece,
Dünya kabrinde!
Silik bir sis,
Vardı tepemde.
Karanlık çöktü!
Yüreğimin telaşına.
Sakin bir ölüm İstemiştim
Yaradan dan...
Rüzgarların,
Kuşların,
Güllerin,
Çiçeklerin,
Kokuları, geldiği bir ölüm...
Ve belki !
Sabah’ın güneşi
Ve ya gökkuşağın terimi
Yani beyaz bir ölüm.
Oysa, herşeyin farkındaydım.
Bir kelebeğin kanadındaki
İhtişam gibi,
Fevri davranıp!
Rüzgarın,
Güneşin,
Ve havanın bozuk akıntısına
Kapılacağımın,
Ve
Sabahla doğup,
Akşamla öleceğimi !
Ne yazık ki,
İyi biliyordum.
En önemlisi de,
Yanlız olacaktım, bu yolda.!
Kimse olmayacaktı.!
Ne yanımda,
Ne de başucumda,
Terk edilişin...
Ve soğuk,
Bir dışlanmışlığın ortasında,
Yanlız kalmış,
Yıkık, harabe ev gibi,
Hissedercesine ,
Ölümü bekleyecektim...
#Peryasız
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
