Seviyorum seni...
Ama nasıl seviyorum biliyor musun sevdiğim...
Çayı sever gibi, şiir gibi, ağaçların yaprakları gibi...
Yâr gibi seviyorum seni, evladım gibi, kızım gibi seviyorum seni,
bir yerin kanasa öptüğümde geçecekmiş gibi seviyorum seni.
Denizi sever gibi seviyorum seni,
tuzunu sever gibi, derinliğini sever gibi, maviliğini sever gibi seviyorum seni.
Gökyüzünü sever gibi seviyorum seni,
kuşun kanadını okşar gibi, çocuk gibi seviyorum seni,
hem aşkla seviyorum seni hem de dost gibi..
Bir umutla seviyorum seni, imkansızlıkları unuturcasına, aşarcasına..
Annem gibi seviyorum seni, kardeş gibi, kitapları sever gibi, çiçekleri sever gibi..
En sevdiğim müziği dinler gibi seviyorum seni.
Öyle ya seviyorum işte..
Nazım Hikmet’in memleket sevgisi gibi,
Cemal Süreya’nın dizeleri gibi,
Özdemir Asaf’ın piraye şiirleri gibi..
Şeker gibi seviyorum seni pare pare..
Sevdiğim kadar özlüyor, özlediğim kadar bekliyorum seni..
Seviyorum sevdiğim, öyle büyük seviyorum ki seni sığmıyor gökyüzüne sana olan bakışım..
Sevginle besliyorum kendimi, gülüşünle de suluyorum içimdeki çiçekleri..
Papatyayı sever gibi seviyorum seni, dokunmadan, kırmadan, dökmeden, uzaktan, delice seviyorum seni...
Çocukça seviyorum seni, bütün saflığımla.
Uçurtmayı tutarcasına bırakmam seni..
Sevdiğim...
Seni bakışlarında bulduğum aşkla seviyorum.
Çayı da koydum ateşe gelişini bekliyorum..
Bekliyorum ama sor bakalım nasıl bekliyorum.
Öyle sabırla, öyle umutla...
Yolunu gözlüyorum sevdiğim..
Bekletme fazla bir el salla kanatlanıp uçarım yine ben sana....
Bir seni deliler gibi,
Bir seni deli dolu...