SENİ SEVGİMLE RAHATSIZ ETTİM
(YALNIZLIĞIN GÖZLERİYLE)





Kurşundan bile ağırdı seni sevmek ve binlerce kahır
Günü geldiğinde doğduğum bir günde ölmek kadar ağırdı
Kılıçtan keskindi hani kalem öyle bir şeyler vardı
Unutma ki birinden kan, diğerinden can akardı sessizce
Şimdi bir avuç toprakta bir tek hayaller kaldı geriye
Sen! ne derin bakıyorsun öyle yalnızlığın gözleriyle.




Seviyor dedikçe ölenlerdenim ben
Yine geceden kalma sabahı görmeyenlerdenim
Sözüyle lafını bilmeyen bir adamım belkide
Geçen her gecenin kavgasını yapan bir güneşim
Sordukça kendime ateşten bir gömlek giyiniyorum
Belki çok hüzünlü, belki çok dertliydim, kim alsın
Hem efkar kimde yok ki bendeki noksan kalsın..




Sevilip sevilmek öyle neşeli, öyle güzeldi ki
Gözlerimdeki ateş tüm gezegenlerden özeldi
Ki toz küller gibi kirpik kirpik inceden gri
Siyahi caddelerde insanlar görüyorum şimdi
Ben miydim içlerinden bir tanesi?
Gölgesi veda gibi hep ardımda, yanı başımda
Aşkı veba gibi çaresizce bilenlerdenim
Ve sen benim kalbimin son noktasında, uçurumunda
Adım adım sürükleniyorum yok oluşuna..




Hasta yatağından kalkar mı dermanı olmayınca
Ben tedavisini ayakta görenlerdenim
Biraz kalp ağrısı, biraz da can çıktısı işte
Nedenler var göğsümde, niçinler göz bebeklerimde
isyanı tenime işleyenlerdenim
Ayrılığın anlamını bilmeyenlerdenim ben
Bitti bitiyor, gidiyor gitmiyor derken
Zaman ilaç, zamana çaredir benim için bilirim
Şimdi kalan tek bir saate gebeyim.




Ve yine geceler dönmez güneşe
Ne söylesem ki bilinmez dönmez cümleye
Yitik anlamlı bitik bir dağ üzerimde hece hece
Hadi bir avuç toprak ört gözlerime.




Ey! ölüyle dirinin buluştuğu o yer!
Yine sevdim ve yine ben geldim



Özür dilerim sevdiğim
Seni sevgimle rahatsız ettim
Eski bir sevdaya Soluksuz bir aşkla
Hoşça KaL dedim.



Bu gece özrüm sadakam olsun kalbine
Bir süre kendimle misafirlikteyim.



.
.
.
.

SENİ SEVGİMLE RAHATSIZ ETTİM - Mert Zafer Cansever - Mawish Şiirleri
(YALNIZLIĞIN GÖZLERİYLE)