Kuytulardır bakışlara dalan
Her kırık sözle yenilir gün
Aralanan kapının kilidinde
Yürür güncel nakaratlar
Sensizlik takıp koluna

Oysa zaman kış eksiği
Yanılmış bahar artığı
Durgun porsuk yaslı
Sızlatmıyor ayaz
Hiç biri dokunmuyor bu kadar
Sensizliğin azlığında

Bu şehir eskidi eskiydi zaten
Yüzü heykeller şehri
Caddeler tramvay geçidi
Ellerinde sustu yarının gülüşü
Gözlerin pipoda kalmış yontu
Hiç bu kadar uzun susmadın ki

Durgunluk sıvaşır duvarlara
Sokaklar düşer yıldız yerine
Parklar yalnızdır geceleri
Kesilir çocukların, simitçilerin sesleri
Gecenin sabahla kucaklaştığı an
Güne döner bekleyiş sesleri

Eski bir plaktır
Her yerde ıssızlık çalan
Bağışlanmaz unutmak tutuk yalnızlıkta
Yüzüne sarılır susku özleyiş
Kaçırdıkça bakışlar günleri
Duraklar birikir dizelere

Güneş takılır sabaha
Şehre bakar yalnızca
Karartma var canımda
Gece saçlarınla karıldı kâbuslar
Uyandım eski sabahlara
Gözlerim bulut artığı…