dudaklarından kırmızılar çöz yaşasın ateş
alınlarda koşuşan şenlikli ter taneler
gelmeyecekler söz veriyorum
sarı bir gidişin güneşli dansı
unuttun ona dokunduğun hangi ağaçtı
yapraklar yüzlerden kopuyor



sen ben önceliği değil kınını sıyıran savaş
çok ceset geçiyor uğultulu koridordan
ölümsüzün birini taşıdım
sanıyorsun sırrı toprak moru omuzlarında
kötü bakıyor o gözleri kanlı
kutsanmamış duşa kabin yağmurunda
tanrıça oluveriyor yalancı cennete kadının biri
tenlerden kopan diller duasız
ondan koşamıyorsun ıslanmaya
ayak bileklerinden avuçluyorlar zamanı



dökülen harfler toparlanıp anlam oluşturmaya
nokta parçalanıp her şeyi yaratan
ol diyecek yürek arar nefeslerin puslu ağzı
adam en etkin kendini katleder
hiçliğe salıngaç kurar rüzgarlı saçlarından kadın
o ülkenin meselesi oluverir
sınırlar ve duvara dans eden çizgiler