İnsanlar çeşit çeşit, ayrılmış fakir zengin
Çabalama boşuna, kurtuluşum var diye
Makamı yüksek olan, olamaz senin dengin
Âşık olsan zengine, sevemezsin yâr diye
Üzme tatlı canını, ama tavrını takın
Yoksulluk kaderindir, isyana kalkma sakın.

Düşmanlar ganimete, fırsatla saldırırlar
Eşeğini kaybedip, sonra da buldururlar
Eğlence olsun diye, dümbelek çaldırırlar
Omuzlarına alıp, hoppala kaldırırlar
Her bir şey aleyhine, sürecek akın akın
Yoksulluk kaderindir, isyana kalkma sakın.

Yapma etme desem de, bilirim pes etmezsin
Doğru yolu göstersem, zorlamadan gitmezsin
Herkes bitti dese de, sen yine de bitmezsin
O yumuşak huyunla, fesatlık da gütmezsin
Şaşaa tantanaya, yine de olma yakın
Yoksulluk kaderindir, isyana kalkma sakın.

Dayanacak sırtın yok, haykıracak sesin yok
Mahkemede dayın yok, sarığın yok, fesin yok
Oryantal yapamazsın, rimelin yok, süsün yok
İçmeye kalksan bile, elde bakır tasın yok
Yeter ki eller yesin, ne bulursan onu tıkın
Yoksulluk kaderindir, isyana kalkma sakın.

OCAKCI’yım fakirlik, benim de kaderimmiş
Ömürlük mücadelem, hevay-ı hederimmiş
Alın terim, göz nurum, en güzel ederimmiş
Birikimim insanlık, kötülük giderimmiş
Soğan, ekmek, çökelek, heybede sarı çıkın
Yoksulluk kaderindir, isyana kalkma sakın.

Necati OCAKCI
10.03.2019
ANTALYA