Çaresiz çare olmaz ,var çarenin çaresi,
Gönlümden sökülecek bu hicranın yaresi...

Sevgi bir umuttur;zafer halesi,
Gönlümün baharı,;aşkın lalesi..

Tebessüm umuttur ,gülen göz umut,
Sevda meta değil ,kendisi soyut...

Gözlerden boşansa aksa şelale,
Vuslattır bir aşkta kutlu meşale,..

Kaf dağında olsa bulunmaz çare;
Beden iyi olur ,gönülde yare...

Hicranın esiri her gönül inler,
Bir kabr- i mevtinde hikmeti dinler...

Geçer yazlar kışlar, bütün mevsimler,
Tanınmaz ellerde kalır resimler...

Ne mevki kalır ,ne şöhret ,ne şan,
Dünyadan ukbaya nedir ulaşan...?

Ne mallar,ne mülkler,ne evlat ,ne ev,
Her şeyi yutar toprak denen dev...

Hani o gezdiğin çiçekli yollar,
Şimdi makber ’desin seni kim kollar ...

Dünyada yaşamak bir umut ,bir zevk,
Her zevkin sonunda biter bu ahenk...

Gufrana yaslanın sefil diriler,
Dünya bir oyuncak hep size güler...

Kim almış yanına sevdiklerini,
Yere göğe koymaz övdüklerini...

Her ömrün baharı hazanla hazin,
Bize rahmet gönder Rabbül alemin...

Teslimi ; senide sarar beyazlar,
Bellerin bükülür saçın beyazlar...

Musa DOĞRUER(Teslimi)
28 ocak 2016