kasımpatı gibi bir şey bu öfkenin yerine konulan
bu içlik giymiş bir at rahatlığı sahilde,
içi boşaltılmış bir deniz bu
nasıl söyleriz öldüğünü kendisine,
artık sevdiklerimizi yüzmemeliyiz...


usta işi bu yalnızlık, kibar,yoksul ve
renklilerle bile üzülünce siyahını kaybetmeyen
engin bir vicdan olsa da üzsek şimdi
mart bu panayırdan arta kalan bir tomak kedi,
ismet özel nadasta
yoksa nasıl açıklaması olabilir bu kadar fazla İslam’ın
bagajda bekleyen bir takım diplomalar Ankara’lı
bagajı olan şeyin kendine bu kadar fazla önemsemesi
onu benim önemsememin yanında
yani süpermarketin yanına açılan bir bakkal
görüyorsun dev bir cüceye dönüşmek üzereyiz
haliç köprüsünden aşağı atlayan kadın
mutlaka düşünmüştür içine mayo giymeyi
incir çekirdeğini doldurmayan bir biat bu,
et ile uyutulan...