Doğa çalıntısı gözleri
çalınmış hayatınla
karamel teninde
sevdim seni
turuncuya inat
hayata umutla
köhneliğe kafa tutarcasına
çocuk dudaklarında
masum masum
gülümsedi Erkut
yıkıldı kabuslarla
başımdan dünya…

derme çatma düşlerle
eli elimde günle gezdik
gün boyu
gün yontu
gün kanadı avuçlarımda
dünden kalan gülüşü hala yanımda…

sıfır numara traş
akan akar burnundan
yüzünde bir sokak kiri
silkeledim gözlerimi
sular neleri paklar
ya hayatı ne paklar
kavruk bir düş
savruk bir ömür
geçti durdu o gün yanımızdan.

ne yana baksan çocuk
Erkut delikanlıydı çoğundan
uysal bir gölden bakıyordu düşleri
yeşil yeşil içtim günü
tek tek dilimden geçti
yeşile ait ne varsa
sözcelerin
tümcelerin
hepsi
sönük kaldı diğerleri...

safran döküldü ömrüme
dudağım o gün bu gün kayıp
yaz bunu tarih yaz
insan
insana
insan demek…

literatüre bakınız.